Deze blog is speciaal voor alle fitgirls, voor diegenen die weer van zichzelf houden. Die letterlijk en figuurlijk de kracht weer hebben gevonden om in zichzelf te geloven. Die begrijpen dat zoeken naar perfectie, zoeken naar falen is. Die het doen voor zichzelf in plaats van iets of iemand anders. Die de beste versie van zichzelf willen worden. Voor alle fitgirls die potverdrie eindelijk weer een gelukkig mens zijn en het leven lachend tegemoet gaan.
De medaille heeft altijd twee kanten
Steeds vaker lees ik over de nadelige gevolgen die de trend van fit worden zou hebben. In elke branche heb je echter te maken met individuen die gevoelig zijn om in uitersten te belanden. Teveel alcohol, teveel gamen, teveel van alles. Wanneer je psychologisch uit balans raakt en tegelijkertijd de stabiliteit verliest, dan is het lijntje erg dun.
Ik maak me daarnaast ook zorgen over de uit de context gehaalde informatie dat je elke dag moet trainen, dat iedereen glutenvrij moet eten, dat suiker vergif is en dat je alleen maar gezond moet eten. Ik vind het dan ook goed dat dit onderwerp ter sprake komt en daarmee de psychologische kant van het verhaal.
We spreken hier echter niet van een algemeenheid, maar van individuele uitzonderingen. De mannen en vrouwen voor wie werken aan hun fitte lichaam hun hele leven in positieve zin heeft veranderd worden hiermee in diskrediet gebracht. Laten we eens proberen om het een keer niet zo zwart-wit te beredeneren.
Geniet van friet met mayo
Orthorexia Nervosa. Letterlijke betekenis: “onberispelijke voedingsgewoonte van psychische aard”. Met andere woorden is dit een beschrijving voor individuen die zo obsessief bezig zijn met het labelen van gezonde voeding op basis van ‘goed’ of ‘slecht’ en ‘gezond’ of ‘ongezond’ dat ze er compleet aan onderdoor gaan dat het uiteindelijk niet meer ‘gezond’ is. Dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Eigenlijk gebruik ik het woord ‘gezond’ vrijwel nooit. Het is een subjectief begrip dat voor iedereen een andere definitie heeft. Iemand die vegetarisch is, heeft bijvoorbeeld een andere definitie van gezond dan iemand die dat niet is. Kun je ‘gezondheid’ definiëren op basis van cijfers? Je bent gezond als je max. 1x per jaar griep hebt, je 2x per jaar niet op je werk bent vanwege het ziek zijn? Lastig verhaal.
Je lichaam handelt ook niet op basis van ‘gezonde’ producten, maar op basis van voedingsstoffen. Het labelen van productnamen op basis van ‘goed’ of ‘slecht is dan ook nutteloos. Ook kun je een enkel product niet als ‘gezond’ beschouwen of demoniseren. Je kijkt namelijk altijd naar het voedingspatroon in zijn geheel. 10 frikadellen met een stronkje bloemkool erbij maakt je eetpatroon niet per definitie gezond.
Bewust bezig zijn met je lichaam en in de basis kiezen voor producten met hoogwaardige en nuttige voedingsstoffen is iets wat ik alleen maar kan stimuleren. Flexibiliteit en controle gaan daarbij hand in hand. Het is en-en, niet of-of. Die friet met mayo kan je nog steeds eten en verjaardagen hoef je niet te mijden. En het is niet of je iets wel of niet mag, maar of je het wel of niet wil. Het is en blijft een keuze.
Geniet, maar wel met mate
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek is het aandeel overgewicht bij volwassenen in de afgelopen 30 jaar met ruim 50% gestegen. Onder jongeren is ook al een stijging van 40% te zien. Volgens het CBS (september 2013) had in 2012 53% van de mannen en 42% van de vrouwen (20+ jaar) overgewicht (BMI ≥ 25). Elf procent van de mannen en 13% van de vrouwen had obesitas (BMI ≥ 30).
Voor kinderen en jongeren (2-20 jaar) ligt dit percentage lager, maar ook van de Nederlandse jongeren heeft 13% overgewicht en 3% obesitas. Wat denk je dat dit voor invloed kan hebben op een mens? Niet alleen op het gebied van gezondheid, maar ook op de ontwikkeling als persoon. Vertekent zelfbeeld, een tekort aan zelfvertrouwen en eenzaamheid zijn ook hier steevast onderwerpen van gesprek.
Het is een multifactoriële uitdaging waar zowel biologische, psychologische als sociale factoren bij betrokken zijn. We leven in een consumptiemaatschappij waarbij op elke hoek van de straat eten en drinken te koop is, we vinden het lastig om met sociale druk om te gaan en worden constant geconfronteerd met onze ogenschijnlijke tekortkomingen. Mens zijn is niet altijd even makkelijk.
#debesteversievanjezelf
Laten we stoppen om elkaar te beoordelen en te veroordelen. Laten we zowel de fitgirls als de girls met overgewicht leren hoe ze balans en stabiliteit kunnen vinden in het leven en daarmee geluk. Laten we ze leren hoe ze van zichzelf kunnen houden. Laten we ze leren dat het antwoord niet zo zwart-wit is, maar in het grijze gebied ligt. Laten we ze leren op een verantwoorde wijze aan zichzelf te werken met een bijbehorend realistisch verwachtingspatroon.
Onder ‘we’ versta ik de professionals. De vakidioten in ons midden die deze trends in goede banen kunnen leiden. Hiermee bedoel ik niet alleen coaches, trainers, voedingsdeskundigen en fysiotherapeuten, maar ook zeer zeker de mensen die gespecialiseerd zijn in het menselijke brein. Naar de dokter gaan wanneer je ziek bent is vanzelfsprekend, maar met een deskundige praten omdat je het tussen je oren even niet op een rijtje hebt is nog steeds een taboe. Aan jezelf werken mag geen taboe zijn.
Deze blog was voor alle mensen die de beste versie van zichzelf willen worden. Die geloven in leven en laten leven. Die respect hebben voor hun medemens. Die in het grijze gebied durven te denken. Die openstaan voor andermans bevindingen. Die potverdorie een beetje gelukkig willen zijn. Die er potverdorie voor willen zorgen dat anderen zich een beetje gelukkig voelen.
