Op 4 september 2006 nam ik de stap om mijn leven te veranderen. Ik keek foto’s terug van vakantie en zag mijzelf in een pierenbadje zitten en schrok me rot: uit vorm en ongelukkig. Hoe dat kwam zal ik hieronder uitleggen.
Mijn vader en moeder zijn gescheiden toen ik 8 jaar was en vanaf mijn 10de heb ik geen contact meer met mijn vader, dat is inmiddels 19 jaar geleden. In mijn pubertijd had dit een grote invloed op mijn ontwikkeling.
Op mijn 17de kwamen er in twee weken tijd ook nog eens zes jonge mensen uit mijn directe omgeving om het leven. Daardoor was ik helemaal van slag. Lang leven de lol dan maar als het leven zo fragiel is.
Het was geen makkelijke periode, maar het heeft me wel een hoop inzichten gegeven over het leven. Je hebt niet op alles situaties en gebeurtenissen invloed, maar het is wel een keuze hoe je ermee omgaat.
In eerste instantie koos ik er voor om te vluchten. Feesten, drinken en eten. Ik stopte drie keer met school en had geen idee wat ik met mijn leven aan moest. “Kan ik überhaupt wel wat?” vroeg ik mijzelf regelmatig hardop af.
De foto in het pierenbadje was voor mij het moment van besef dat ik op deze voet niet verder kon gaan. Het was de hoogste tijd om de regie over mijn leven weer in handen te nemen en mijn verantwoordelijkheid te pakken.
Sport vormde altijd al een rode draad door mijn leven. Het was voor mij daarom een logische keuze om eerst fysiek weer fit te worden. Op 4 september 2006 stapte ik voor het eerst de sportschool binnen.
Werken aan de beste versie van mijzelf greep mij. Dat ik mijn lichaam stap voor stap zag veranderen gaf mij ook een gevoel van maakbaarheid over mijn leven. Wat een waanzinning gevoel.
“Wat als ik anderen kan helpen om dit gevoel ook te ervaren?” vroeg ik aan mezelf. Ik begon een aantal mensen te coachen op afstand via de e-mail waarbij ze zelf aan de slag gingen met hun persoonlijke plan.
Op een gegeven moment hielp ik een jongen met de naam Vincent. Hij viel meer dan 20 kg af met zijn persoonlijke plan en dat was het Complementair Centrum van Geneeskunde ook opgevallen: ‘Tom, wil je hier werken?’
In plaats van daar aan de slag te gaan was dit voor mij het moment om mijn spullen te pakken en van Zeewolde naar Amsterdam te verhuizen om aan de Academie voor Lichamelijke Opvoeding te gaan studeren.
Voordat ik daar naar toe kon moest ik wel eerst een Mbo-opleiding afronden aangezien ik Vmbo theoretische leerweg had gedaan en daarmee geen toegang kreeg tot een Hbo-opleiding.
Gelukkig had ik mijn passie gevonden en wilde ik alles op alles zetten om zo snel mogelijk op de Alo te belanden. Waarom? Ik wilde inhoudelijk de juiste mensen om mij heen verzamelen en Drs. Paul Lammers was er één van.
Ik deed versneld mijn Mbo-opleiding om vervolgens te starten met de Hbo-opleiding Sport, Management en Ondernemen aan de Alo. Daar kwam ik al snel in contact met Paul.
Docent van het vak fitness, bewegingswetenschapper en een echte vakman. Wat een ongelofelijke passie. Na iedere les ging ik naar hem toe om extra informatie te vragen, totdat hij me niet meer zou vergeten.
In het eerste jaar haalde ik mijn propedeuse en dat betekende dat ik stage mocht gaan lopen. Ik wilde geen tijd besteden aan stages bij andere bedrijven. Ik wilde bij mijzelf stage lopen en ik wilde Paul als stagebegeleider.
‘Nee heb je, ja kun je krijgen’ was mijn insteek. Ik had mijn plan van aanpak tot in de detail uitgewerkt en tot mijn grote blijdschap stemden ze er op school mee in.
De daaropvolgende vier jaar werkte ik Personal Body Plan tot in de detail uit onder begeleiding van Paul. Dat ging met vallen en opstaan, zoals elk proces. Opgeven was echter geen optie.
In april van 2012 voelde ik aan alles dat het tijd was om Personal Body Plan te lanceren zodat ik meer mensen kon helpen de beste versie van zichzelf te worden. Ik besloot om mijn gevoel te volgen.
Met nog maar 6 tentamens en een scriptie te gaan besloot ik een groot risico te nemen door te stoppen met school om al mijn tijd, aandacht en focus te richten op Personal Body Plan.
Op 1 oktober 2012 was het zover: de allereerste groep ging van start met hun Personal Body Plan. Wat een ontwapenend moment. Hier had ik zo lang naartoe gewerkt.
Inmiddels zijn we 10 jaar verder vanaf het moment dat ik zelf weer de regie nam over mijn leven. Het maakt mij zo intens gelukkig dat we zoveel mensen hebben mogen helpen de beste versie van zichzelf te worden.
Er zijn vriendinnengroepen ontstaan en dat zelfs de eerste PBP-baby genaamd Maud is geboren (Sil en Ellen hebben elkaar ontmoet via de community) blijft natuurlijk onwerkelijk.
Jij bent verantwoordelijk voor je leven en de keuzes die je daarin maakt. Verandering is ontzettend eng, maar wel de enige manier om te komen waar je graag wil komen.
Met dit openhartige bericht hoop ik je mee te geven dat ieder mens een verhaal heeft en een rugzak vol bagage. Blijf ondanks alles jezelf en ga ervoor, want je bent het waard. Wees trots op jezelf.
Voor mij was 4 september 2006 de dag waarop ik de eerste stap zette om fysiek fit te worden en te komen waar ik nu sta. Deze dag heeft mijn hele leven in positieve zin veranderd.
Groetjes,
Tom Barten
